இருள் மறைத்த நிழல் (தேனு) - 10

இருள் மறைத்த நிழல் (தேனு) - 10

பேசிக்கொண்டிருந்ததில் நேரம் போனதே தெரியவில்லை. இரவு உணவு வேலையும் வந்தது. ஆனால் நளந்தன் வரவில்லை. முகம் வாடிய பெரியவர், "அவன் ஏதாவது பார்ட்டி, கீர்ட்டி என்று போயிருப்பானம்மா. அவனுக்காகக்  காத்திருந்தால்  உடம்பை கெடுத்துக் கொள்கிறேன் என்று அதற்கும் குதியாய்  குதிப்பான். யாருக்காக உடம்பைப் பார்த்துக்கொள்ளவேண்டும்? ச்சு..என்னவோ இன்றைக்கு நீ இருக்கிறாய்..  நாம் சாப்பிடலாம் வா " என்று மனம் நோக சொன்னவர், அவளை டைனிங் டேபிளுக்கு அழைத்து போய் 'இதை சாப்பிடு, இன்னும் சாப்பிடு, இதைக் குடி, அதை குடி' என்று பார்த்து பார்த்து அவளை உண்ண வைத்தார். புது இடத்தில், சங்கோஜத்தில் அவள் ஒழுங்காக சாப்பிடுவாளோ  மாட்டாளோ என்ற கனிவு..பால்ய சிநேகிதர் பேத்தியிடம் இத்தனை ஈடுபாடா? பாசத்திற்கு ஏங்குகிறார் மனிதர்! நெகிழ்ந்து போனாள் மிதுனா.

  இரவு தன்னறைக்குச்  சென்று கதவடைக்க போனபோது தான், 'இந்த கதவு சரியாக சாத்தாதே' என்று நினைவிற்கு  வந்தது. இந்த ராத்திரியில் தாத்தாவிடமோ, வேலை ஆட்களிடமோ தொந்தரவு செய்வதும் சரியாகாது..சரி..முடிந்தவரை கதவை சாத்திவிட்டு படுத்துக் கொள்ள வேண்டியதுதான். எப்படியும் இவள இந்த அறையில் தங்குவது அந்த நளந்தனுக்குத்  தெரியும். காலை போல தன்னிச்சையாக கதவை அவன் திறக்க மாட்டான். கோபக்காரன் என்றாலும் கண்ணியமானவன்..அவள் நிலை கண்டு, அப்படி நொடியில் திரும்பி நின்றுகொண்டானே !. வேலை ஆட்களும் அனுமதி கேட்டு தான் உள்ளே வருவார்கள்.. எனவே பாதுகாப்புப்பற்றி கவலை இல்லை என்றே தோன்றியது அவளுக்கு.  உடை மாற்றுவதை மட்டும் இனி குளியல் அறையிலேயே முடித்துவிட வேண்டும்..குறைந்தபட்சம் தாத்தாவிடம் சொல்லி தாழ்ப்பாளை சரி செய்யும்வரை.

    குளியலறையும் ரொம்பப்   பெரியதுதான்.உள்ளே தனி வார்ட்ரோபு கூட இருந்தது. ஆளுயர கண்ணாடி பொருத்தப்பட்ட sliding door-உடன். Shover-கு ஒரு சதுரம், அதை அடுத்து ஒரு பாத் டப், சின்ன அரைகதவுக்கு அப்பால் ஒரு toilet. தாராளமாக உள்ளேயே உடை மாற்றலாம்.

முடிவு செய்தது போன்றே கதவை நெட்டித்  தள்ளி இயன்றவரை அடைத்துவிட்டு ஒரு நைட்டியை எடுத்து கொண்டு குளியலறையில் மாற்றிக்கொண்டாள். அந்த டபிள் குஷன் கட்டிலில் அமர்ந்து ஒரு நிமிடம் இறைவனை தியானித்து அங்கிருந்த Comforter-ஐ கழுத்துவரை இழுத்து போர்த்திக் கொண்டு சுந்தரம் தாத்தாவிடம் பேசியவற்றை அசைபோட்டவாறு உறங்கியும் போனாள்.